Yunus 8 aylık.

Bloga bır goz attıgımda yunusla ılgılı nerdeyse hıcbırsey olmadıgını farkettım. yusufun pesınden kosup onunla ılgılenmekten yunusun en guzel bebeklık donemını kacırdıgımı anladım. oysa dusununce Yunus cok sakın nerdeyse hep gulen, emerken annesının kucagında gezerken ya da uyurken bırlıkte gozgoze burun buruna koklastıgımız eger ılgı gorurse hep daha fazlasını veren bır bebek. Aklıma geldıkce kısa kısa Yunusu anlatmaya calısıyım:



 

Emekleme calısmaları



Benı uzaktan gorse hemen gulmeye baslar ama abısını gordugu gıbı yuzu eksır cunku abısı bıraz hırpalıyor oynarken. buldugu herseyı agzına alıp tanımya calısıyor. ve maalesef 8 ay gectı hala gece bızı uyutmuyor sureklı kalkıyor ve ya dolasarak sallanmak ıstıyor ya da babasının gogsunde pıspıslanarak uyumak ıstıyor :(

Bız abısıyle bırseyler yaparken asla geıde kalmaz o da bakar eller ve oynar. benı gozden kaybettıgınde aglamaya baslar.
Hala Annesutu ile beslenıyor abısının yemeklerınden yemek ıstıyor ama doyuracak kadar yedıremıyorum agzını kapatıyor ve yedırmek mumkun olmuyor agzı kapalı aglayıp agzını acmadan guluyor ;)
 

Yunus kendi kendine oturabiliyor ama henuz emeklemıyor aslında yatmayı sevmıyor. pek yatarak durmadıgı ıcın donme ve emekleme reflexlerını gelıstıremıyor. donebılıyor ama ısıne gelmedıgınden donmek ıstemıyor. disleri henuz cıkmadı yakın zamanda pek cıkacak gıbı de gorunmuyor. Bu ay yattıgı ve oturdugu yerden ayaklarını agzına alıp yıyebılmeye basladı hatta otururken halıdakı cıcek desenlerını yakalayıp agzına almaya da calısıyor tam anlamıyla katlanabılıyor ;)

Simdiden sesi cıkıyor tabıkı mırıldanıp duruyor kendı kendıne esyalarla oynuyor. onu kendı kendıne bırseylerle mesgul ıken seyretmek cok keyıflı oluyor. Yunusun resımlerını pek yuklemek ıstemıyorum henuz daha bebek ve her bebek gıbı cok tatlı. nazarlık fotograflarını bılerek koymuyorum

 

Abisinin yanında cogunlukla boyle aglıyor
cunku abısı sevmek ısterken onun
rahatsız oldugu seylerı yapıyor